Rakija šljivovica, nacionalno piće Srbije, upisana je na UNESCO listu nematerijalnog kulturnog naslijeđa čovječanstva. Svako domaćinstvo koje ima voćnjak proizvodi za sopstvene potrebe određenu količinu rakije, ali je to piće i dalje uglavnom nepoznato van Evrope, zbog čega intenzivno treba da se radi na njegovoj promociji, ističe sekretar Udruženja za biljnu proizvodnju Privredne komore Srbije Aleksandar Bogunić.

“Pored toga što to piće nije poznato, svjetskoj javnosti, problem je što je ono relativno skupo u odnosu na sva ova pomenuta pića, jer se ono proizvodi od sirovine koja je visokog kvaliteta i više košta u odnosu na sirovine za proizvodnju ovih jakih alkoholnih pića. Zato je važno što smo došli na UNESCO-vu listu nematerijalnog kulturnog naslijeđa”, istakao je Bogunović.

Ako uzmemo u obzir ovo što smo rekli, da se ona proizvodi u velikom broju domaćinstava, gdje proizvodnji rade fizička lica za sopstene potrebe, procjene su da je to i preko 50 miliona litara”, objasnio je.

U Srbiji je oko 73.000 hektara pod šljivom, što je 38 odsto od ukupno 190.000 hektara pod voćem, dok oko 70 odsto proizvedene šljive završi u rakiji.

“Ono što vidimo u poslednjih nekoliko godina jeste podizanje novih zasada i, što je veoma važno, podižu se zasadi sa starim sortama. Prepoznate su naše autohtone i stare sorte koje su zbog svog kvaliteta i ukusa dobra baza za proizvodnju visokokvalitetnih rakija posebnih ukusa i aroma”, rekao je Bogunović.

Oko 70 odsto rakija iz Srbije trenutno se izvozi u pet zemalja Njemačku, Crnu Goru, SAD, Hrvatsku i BiH.

“Ono što je važno jeste da se, pogotovo u poslednjih par godina, otvaraju nove destinacije, nova tržišta, pa između ostalog imamo izvoz i do Australije, u Rusku Federaciju i dio koji ide i za Kinu”, dodao je.

U Srbiji se osim šljivovice proizvode i druge voćne rakije, najviše od dunje, kruške, jabuke i maline. A prvi registrovani patent u Srbiji i to prije 102 godine bio je kazan za pečenje rakije.

(TIP/Izvor: Beta/Foto: Euronews)